In de knop

Oops! I did it again

Ja, toen was het weer zover... Hoe vaak zou ik dat nu al geschreven hebben? Maar de blog was al een tijdje niet helemaal naar mijn zin. Dus wat doet een mens dan?

De afgelopen dagen al een paar keer wat dingetjes geprobeerd, maar het is best ingewikkeld het zo te krijgen dat het af voelt. Zelfs nu twijfel ik nog een beetje over sommige kleuren, maar goed, die wennen vast. Of ik verander ze gewoon nog een keer... Wel vind ik op zwart de foto’s het beste tot hun recht komen.

Waar ik zonder meer tevreden over ben zijn de rondjes bij de blogroll en de gedeelde items. Zelf uitgevogeld hoe dat moest [.sidebar ul { list-style:none; veranderen in .sidebar ul { list-style:circle; ]. Yes! (Sommige dingen zijn eigenlijk heel makkelijk. Je moet ze alleen even weten. - Nu alleen nog uit zien te vinden waarom het er in Firefox heel anders uitziet dan in Explorer.) Heel mooi is ook dat 'Meer informatie' onderaan daardoor los van de lijst is komen te staan.

Ook ben ik er best trots op dat ik er eindelijk achter ben hoe ik de tekstkleur kan veranderen. Op de pagina 'Lettertypen en kleuren' kon ik doen wat ik wilde, maar de tekstkleur was en bleef zwart. (En dat leest toch wel erg lastig met een zwarte ondergrond...) Uiteindelijk in html de tekstkleur van zowel de posts als de sidebar zo weten in te stellen dat ik die nu wel makkelijk kan aanpassen.

Maar het blijft puzzelen... eerder vanavond was de achtergrond nog rood - dezelfde kleur als de links in de sidebar - maar ondertussen is die alweer deze gele tint. Misschien iets rustiger voor het oog, zonder saai te worden. Dus dit is de nieuwe lay-out - voor zolang als het duurt :-D

(En het liedje van Britney Spears zeurt al een hele tijd door mijn hoofd. Vandaar de titel...)

Eropuit

En toen was het vandaag opeens heerlijk weer! Tijd dus voor een fietstochtje door de stad, met camera uiteraard. Mijn fotobehoefte kon ik niet helemaal bevredigen; ik was eigenlijk op zoek naar iets bloeiends en toen ik dat eindelijk vond, stond de zon al een beetje aan de lage kant. Maar o, wat was het lekker, een beetje fris, een zonnetje en overal zingende vogels.

Kriebel

 

De afgelopen dagen heb ik helemaal geen foto's kunnen maken. De kleine bonte specht die zich even in de boom achter mijn huis liet zien was me te snel af; het vogeltje met de wit-gele buik en de enorme wippende staart eveneens. Verder is het buiten ook eigenlijk een beetje te grijs en grauw. (Om van guur nog maar niet te spreken...)

Maar ik voel het kriebelen en overal waar ik naartoe ga, sleep ik mijn toestel mee. Het mag niet baten. Gelukkig staat de lidcactus in bloei. Het afgelopen jaar heeft hij het kennelijk erg naar z'n zin, want telkens als hij uitgebloeid is begint hij vrij snel daarna weer opnieuw.

Gekwetter

 

Als ik naar de schuur loop, hoor ik de vogels vrolijk kwetteren en even word ik overvallen door een voorjaarsgevoel... Maar daar is het misschien toch nog wel erg vroeg voor :-)

Sneeuw

 

Zo wit als op deze foto's, in de buurt van Lankheet, is het hier niet geweest... Helaas, zou ik haast zeggen, want zo'n witte wereld is toch wel heel sprookjesachtig...

Het wak

Heel even

Het vroege ochtendlicht nodigt uit om naar buiten te gaan. Ik aarzel. Ik heb maar een klein uur voordat ik weg moet, en ik heb nog niet ontbeten. Toch er eerst maar even uit - voor hetzelfde geld is het morgen weer grauw.

 

 Het is minder koud dan ik had gedacht. En zó mooi. Blij dat ik toch even naar het park ben gegaan, zit ik een halfuur later nagenietend aan mijn eerste kopje thee.

Een nieuw jaar