Ik noem het bloemetje meestal - naar het Zweeds - bij zijn Latijnse naam, tussilago, maar eigenlijk heet het in het Nederlands klein hoefblad.
Het komt ongetwijfeld doordat ik het voor eerst (bewust althans) in Zweden heb gezien. Het luidde het voorjaar in. En nog altijd kijk ik als de lente begint uit naar deze gele bloemetjes.
Maar ze zijn niet altijd zo makkelijk te vinden - volgens mij houden ze vooral van slordige stukjes grond, braakliggend terrein, dat soort plekken. En die heb je in de stad niet zo veel.
Van de week kwam ik langs een bouwkavel. Groot was mijn verbazing toen ik zag dat tussilago - net als de paardenbloem - na de bloei een witte pluisjesbol heeft. Zo leer je toch steeds weer iets bij :-)