Kou

Morgen begint de meteorologische winter.

Buiten ritselen de bomen. Het is alsof ze fluisterend getuigen van de naderende kou.

De boel de boel

Een witte wereld, met zelfs een straaltje zon. Zo zag het er hier gisterochtend uit. Hoewel het vrijdag was - en dus een gewone werkdag - ben ik toch naar buiten gegaan voor een wandeling door het park.

Soms is het gewoon goed de boel de boel te laten en te genieten van wat is.

Ontmoeting aan de Singel

Hij steekt zijn hand uit. Stelt zich voor. Ik doe hetzelfde. Ondertussen vraag ik me lichtelijk beduusd af of híj het is.

De dame naast hem stelt zich ook voor. Dan weet ik het zeker. Door deze man zat ik als kind vele zaterdagen aan de buis gekluisterd.

Harrie Geelen.

Dankzij hem reisde ik van Hamelen naar Bambergen en het Land van Links, door een sprookjeswereld vol liedjes. Onvergetelijk, en met prachtige taalvondsten.

Ik moet de boeken ervan binnenkort maar eens gauw weer gaan bekijken.

Wapperend in de wind

Gevangen in een fractie van een seconde. Letterlijk. Maar zelfs die fractie was zo lang dat de wind haast zichtbaar is.

Witte bolletjes

De dagen zijn grijs, grauw, steeds korter.
Moois is er desondanks.

Aan mijn botanische kennis valt alleen nog wel wat te verbeteren ;)

Brug in het Stadspark

Even bijkomen bij de vijver in het Stadspark terwijl de zon haar laatste stralen over het water laat schijnen.

Fochteloërveen

Een smalle weg voert dwars door het veengebied. Uitwijkplaatsen maken verkeer in twee richtingen mogelijk en bieden tevens een stopplek voor wie even een foto wil maken... ;)

Als we er vijf minuten later waren geweest, zou het licht weg zijn geweest. Nu heeft het landschap iets magisch. Nat en verlaten, op overtrekkende ganzen - en ons - na.


Overigens wordt er hard gewerkt om het Fochteloërveen te verbeteren. Onder andere ten behoeve van de kraanvogels...!

De Braak

We gaan naar het landgoed om de laatste herfstkleuren te 'vangen'. Helaas verdwijnt de zon net achter de wolken als we er aankomen. Maar het is er mooi en lekker rustig.

De houten kettingbrug hangt vlak boven het water. Hij is een beetje glad vanwege het vocht en de bladeren, en behoorlijk steil.

Maar dat ik met een vieze broek thuiskom, heeft er vooral mee te maken dat ik zo nodig paddenstoelen moet fotograferen... En die zijn soms héél klein, dus dan moet je letterlijk op de knieën... :)