Kamer met uitzicht

Vandaag lijkt alles op z'n mooist. De bomen in het park zijn stralend geel. In hun midden staat één rode. De lucht is bedekt; slechts af en toe is er wat zon. De kleuren zijn verzadigd; ook het groen van het gras. Ik moet hard aan het werk, maar mijn blik gaat steeds naar het raam.

Buiten is het zoel en licht vochtig. In de verte hoor ik het geluid van heien.

Het is net als in de herfsten van mijn jeugd.

Herfstblad

Getooid in herfstkleuren wordt een gewoon blaadje opeens heel bijzonder.

Bladverkleuring heeft overigens ook allerlei nut voor de bomen en struiken, zie dit natuurbericht .

Verscholen in het gras

Het paadje langs het bos is eigenlijk geen wandelpaadje. Of er komen nooit wandelaars. Gras en mos wisselen elkaar af en middenop groeien allerlei paddenstoelen. Sommige groot, sommige zo klein dat je ze makkelijk over het hoofd ziet.

Deze was ietsje groter. Maar toch nog wel zo klein dat ik bijna plat op mijn buik moest.

Als lampionnetjes

Ze hangen een beetje verscholen in de boom. Maar als de zon opeens te voorschijn komt, lichten ze op als lampionnetjes die feestelijk heen en weer zwaaien aan de takken.

Waker

Terwijl de zon steeds verder naar zee zakt, blijven de schapen rustig grazen op de dijk. Vogels vliegen af en aan naar het nabijgelegen Ruidhorn. Af en toe maken ze een kabaal vanjewelste. Toch is het heerlijk rustig tegelijk.

Dijklandschap

Het Hogeland is niet puur vlak - het is ook een landschap van dijken. Wakers en slapers. Wat een werk moet het zijn geweest ze aan te leggen!

Dit is de slaperdijk bij Westernieland.

Pluisje in de zon

Zondagmiddag op het vlakke Hogeland. Een wandeling in de nog warme zon. Velden waar al geoogst is en velden die vol staan met bieten. Een fazant die opschrikt van twee wandelaars. Ganzen die in groten getale overvliegen.

En in het gras pluisjes van paardenbloemen die oplichten in het lage licht.