Aan de overkant van het perron stopt een museumloper. Mensen stappen uit. Hollen. Bellen. Lopen op andere mensen af. Een vrouw buigt om een kind in een wandelwagen te begroeten.
Ik ben onderweg naar Terschelling en wacht tot mijn trein vertrekt. Hoewel ik in mijn ‘eigen’ stad ben, heb ik een vakantiegevoel. Misschien dat het komt door het warme weer, maar misschien ook dat het komt doordat ik stilsta bij wat ik zie.
Normaal gesproken ben ik altijd onderweg op de fiets – naar de winkel, naar een afspraak. Nu wacht ik bij de bus, wacht ik bij de trein. Ik heb alle tijd om rond te kijken, alsof ik op vakantie ben en met de ogen van een buitenstaander kijk.
Berenklauwen onderweg versterken het gevoel. Zeeën van berenklauwen – dat herinner ik me van Denemarken vroeger. Samen met stokrozen, kaasjeskruid en eindeloos veel frambozen. Oranjekleurige Fanta en gerookte forel. Knoflookverknettering. Witbrood met maanzaad en rode jam. De geur van gemaaid gras. Benen die aan de bekleding in de auto plakken. Sandalen met sokjes en houten kleppers. Heuvels in de weg die je in je maag voelt.
En zon. In de vakanties van mijn jeugd schijnt altijd de zon.
Dit is overigens Terschelling ... waar ik één keer eerder ben geweest, nl. toen ik 1 was, een van mijn eerste vakanties dus :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten