Op een zonnige namiddag

Ik heb de gordijnen bijna opgehangen als ik me realiseer dat ik ze nog had willen strijken. Ze zijn nu dan wel schoon, maar ook kreukelig. Even sta ik in dubio, maar dan laat ik het maar zo. Het ophangsysteem is van het type ik-ben-elke-keer-weer-blij-dat-alles-goed-en-wel-hangt en ik haal de gordijnen er liever niet weer af. Bovendien heb ik veel te veel andere dingen te doen. Hopelijk gaan de kreukels er door het hangen vanzelf wel uit.

Kennelijk is het vandaag geen dag voor gordijnen. Het rolgordijn dat ik alle jaren dag in dag uit open en dicht heb getrokken, wil nu niet meer in de bevestiging blijven zitten. Joost mag weten waarom. Nadat het ding drie dutten in de pas geverfde vensterbank heeft gemaakt en ook al een keer in de tuin van de buren is beland (gelukkig zat daar niemand; je zult maar 'aangevallen' worden door een rolgordijn), geef ik het op. Dan maar geen rolgordijn. Of een ander. Deze hoe dan ook niet meer.

Maar wat ben ik blij met mijn vloerbedekking! Na veel gedub over de verschrikkelijke staat van de vloer zelf, of liever gezegd over hoe ik daar iets aan kon doen, heb ik uiteindelijk de ondervloer er weer in gefrommeld en tapijttegels gelegd. Weer wat geleerd :-)