Ik reed en zag hem überhaupt niet. Meestal zie ik veel roofvogels – en deze zat nota bene gewoon in de berm. Maar gelukkig zag W hem wel. Ik stopte en zag hem toen ook, groot en duidelijk in de binnenspiegel.
Wat nu? Eigenlijk wilde ik hem wel even goed bekijken. Terugrijden? Ach ja, waarom niet. Als je één keer langs een vogel kunt rijden zonder dat-ie wegvliegt, lukt het een tweede keer misschien ook wel. En ja, hoor. Hij bleef gewoon zitten toen we achteruit nog een keer langs hem heen reden. En ook toen we stopten.
Je zou denken: waarom lopen als je kunt vliegen? Maar ik kan niet vliegen, dus wat weet ik ervan...
Want toen de omgeploegde akker aan de overkant van de weg na een tijdje kennelijk toch interessanter leek, ging deze vogel daar naartoe. Lopend...
Dat hij wel kón vliegen, bewees hij even later trouwens ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten