Na de bui

Ik heb niets tegen een regenbui op zijn tijd. Helemaal niet. Ik vind het geluid van regen die op mijn dak tikt zelfs heerlijk, en maar weinig dingen ruiken zo lekker als een bos wanneer het net weer droog is.

Maar regen heeft ook de soms wat nare gewoonte om de snelste weg naar beneden te zoeken, ook waar dat minder gewenst is, zoals langs de tussenmuur door de vloer naar het plafond van mijn keuken. Dat was ooit - nog niet zo lang geleden - mooi wit, maar is nu vies bruin. En niet zo'n beetje ook.

Wel weer mooi zijn de druppels die op de planten blijven hangen als het weer opklaart. Dit is een uitsnede uit een foto van een jonge bamboescheut.