De eerste bloesem

Krokusjes

Zeeën krokusjes die zich uitstrekken naar de zon, hun blaadjes zo ver mogelijk open om maar zoveel mogelijk licht en warmte op te kunnen vangen...

Zo voel ik me ook een beetje :)

Meer voorjaarsbodes

Het is alsof ik in een trein zit die door de tijd raast. Soms gaat alles me haast te snel. Tegelijk kan ik bijna niet wachten op de zon die verwarmt.

Ondertussen openen deze witte bodes van het voorjaar hun klokjes steeds verder. Ik zit op mijn knieën en ruik de aarde. Even ben ik helemaal in het moment.

Veel geel

Het is nog koud, maar de winterakonieten staan te stralen in de zon. Midden in de stad.

Heel geel, en ook heel veel geel.

Yes!

Verandering

De tijd verstrijkt

en de bloemen verdorren,

vallen langzaam uiteen.

Eenmaal losgelaten,

zijn er nieuwe kansen

op weer een nieuwe bloei.

Een eeuwige beweging. Altijd verandering.

Ook daarin schoonheid.

Verandering

Geschreven voorjaar 2011

Het koolmeesje

Toen de kou op z'n hevigst was, zag ik ze niet. Nu vliegen ze af en aan om zaadjes te pikken. Ze zijn schichtig, dat wel. De minste of geringste beweging achter het raam en ze fladderen weer weg.

Maar dit koolmeesje bleef toch even zitten. Het is net alsof hij me aankijkt met een wat vragende blik.

Misschien ook dat hij even poseert voor de foto ;)