Niets is minder waar. Gisteren ben ik voor het eerst na de 'zomerstop' weer wezen pilatessen. Dat had ik al veel eerder willen doen, maar toen ik met mijn kamer bezig was, vond ik dat ik al wel genoeg beweging kreeg, daarna werd ik ziek en vervolgens bleek ook nog dat de klas op maandagochtend was komen te vervallen wegens te weinig deelnemers. Het vinden van een nieuw tijdstip dat in mijn eigen schema paste, was nog niet zo makkelijk. Maar gisteren was het dan zover.
Ik was een kwartier te vroeg en bleek onverwacht ook nog mee te kunnen doen met het 'buikspierkwartiertje'. Op een stevige honkebonkestamp begonnen we met de oefeningen. Binnen vijf minuten voelde ik mijn hele bovenbuik al en nog eens twee minuten later vreesde ik dat ik helemaal niet meer aan pilates toekwam als ik door zou gaan, dus toen heb ik maar een tijdje mijn achterhoofd Reiki liggen geven. Ook heel nuttig.
Het lekkere van pilates is dat er wel muziek is, maar dat die niet dwingend is; met andere woorden, je kunt de oefeningen in je eigen tempo doen. Die moeten ook langzaam worden gedaan - wel logisch ook, want je moet voortdurend je houding in de gaten houden. Buikriem op gaatje drie, schouders in een V, gestrekte nek, om maar wat te noemen.
Trillende benen, een brandend gevoel in de spieren - het was er allemaal weer. Het draaien van cirkels met de benen - niet helemaal zoals Melanie, maar ik doe dan ook geen Windsor Pilates, maar een versie die door Debbie Jenner schijnt te worden onderwezen - vond ik zelfs zwaar. Al was het niet zo zwaar als de 'teaser' die we tegen het eind deden ...
Bij thuiskomst moest ik nog eten en daarna had ik alleen nog maar puf om wat op de bank te hangen. Wel met het aangename gezelschap van Jane Eyre overigens ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten