Op zich is het niet zo gek. Ik weet al meer dan een jaar dat dit moment er vroeg of laat aan zat te komen. En misschien is het nu dan eindelijk zover. Is het eindelijk tijd voor de vloerbedekking van de slaapkamer. De lijm laat langzaamaan los, er ontstaan her en der bobbels en dus is het hoog tijd wat te doen. En als ik dan toch bezig ben, kan ik mooi ook het houtwerk en de muren even meenemen.
Maar ik sta niet te trappelen. Het verven vind ik geen punt. Maar die vloer. Eerst moet de hele kamer leeg, dan een verschrikkelijk stofzooi en dan nog een nieuwe vloer leggen... (terwijl mijn klusmaatje op vakantie is!)
Om mijn onrust te stillen ben ik eerst maar begonnen de buizen en de muur in de hal bij te werken. Dat mijn fiets er altijd tegenaan staat, maakt ze er niet mooier op. Zwarte strepen en krassen op het wit – nee, daar moest nodig een kwastje over. Al vervend vond ik wel dat de buizen in een jaar tijd erg verkleurd waren. Toen realiseerde ik me dat ik er vorige keer geen wit op had gesmeerd maar pale apricot – een restant van, jawel, de slaapkamer. Dat foutje is ondertussen hersteld. Die pale apricot is goede verf overigens. Die smeert na 13 jaar in een aangebroken pot nog altijd als een tierelier.
Terwijl het nu droogt kan ik mooi energie verzamelen voor de volgende klus. En nadenken over de nieuwe kleuren voor de slaapkamer. Ik twijfel op dit moment tussen Havana geel of heel zacht paars...
Doe maar Havana geel........ :-)
BeantwoordenVerwijderen