"Mevrouw, wat doe jij daar?" Ik realiseer me dat ze het tegen mij heeft. Verder zijn er alleen maar kinderen.
"Ik maak een foto." Het meisje is ondertussen dichterbij gekomen en kijkt me met grote ogen aan.
Ik richt me weer op de struik. Het is nog niet zo makkelijk een takje te vinden waar het licht goed op valt.
"Waarom?" hoor ik dan. "Nou, dat vind ik leuk", zeg ik. "De bladeren zijn heel mooi van kleur nu de zon erop schijnt." Weer grote vragende ogen. "Heel mooi roodbruin", voeg ik eraan toe.
Grote stilte. Ik maak mijn foto en kijk opzij. Ze staart me nog steeds vragend aan. "Ooo", zegt ze dan en ze steekt haar vinger in haar mond. Ik wacht of er nog meer komt, maar nee, dat lijkt het einde van het gesprek. "Ik ga weer, hoor", zeg ik. "Dag."
Ik ben al een paar meter verder als ik haar hoor: "Daaag."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten