29 augustus 2006

Prehistorisch?



Zachtjes tikt de regen ...

Geüpgraded

Ik heb zonet geüpgraded naar de nieuwe blogger beta. Een beetje eng, het is tenslotte een beta-versie en dan weet je maar nooit wat voor bugs er nog in zitten ... aan de andere kant, vroeg of laat moet ik er waarschijnlijk toch aan om een beetje mee te gaan in de ontwikkelingen. Het duurde uren voordat ik de bevestiging kreeg dat de blog was omgezet, maar toen kreeg ik er dan ook tegelijk vijf!

Veel dingen zien er redelijk hetzelfde uit, maar van pure opwinding heb ik toch dit postje zonet eerst op de verkeerde blog gepubliceerd ... Met het uitproberen van de nieuwe template wacht ik dan ook nog maar even :-) Ik heb begrepen dat je dan niet zoveel in html hoeft te doen, maar gewoon kunt klikken en slepen. Klinkt wel goed, al had ik net dat html een beetje in de smiezen ... :-)

18 augustus 2006

Mijn vlakke land ...







Ik zou haast zeggen: 'Een kloddertje hier ... een kloddertje daar ...' :-)

... en voor je het weet valt de nacht.

15 augustus 2006

Op stap

Op stap met de kleine man. Hij wil Tante E een boom laten zien die over het water ligt. Tante E is uiteraard nieuwsgierig naar die speciale boom, dus hobbelt ze braaf achter hem aan. En inderdaad, er groeit een boom over het water. Een prachtige, grote levende boom.

Als je over de boom klimt, kom je op een eilandje. Daar kun je in nog weer een andere boom klimmen. 'Leuk hè, Tante E!' roept de kleine man vanaf een duizelingwekkende hoogte.


Vervolgens genieten we alle twee bij het zien van de paddenstoelen ... De eerste dit jaar.

11 augustus 2006

Verscholen in het groen


Net was het nest even leeg, maar nu komt een van beide duiven weer aangevlogen. Ze wandelt door het nest, draait zich eens om, loopt nog wat heen en weer, en gaat uiteindelijk zitten ...

Het nest is zo goed verstopt, dat de buurman me moest vertellen dat het er zat, zelf had ik het niet eens in de gaten.

02 augustus 2006

Inspiratie

Een van de leukste musea waar ik ooit ben geweest is the National Gallery of Art in Washington DC, en dan met name de West Building.

Allereerst hebben ze een mooie collectie klassieke schilderijen. Kunst die inspireert, om het zo maar te zeggen. Daarnaast is het museum gratis toegankelijk, dus je hoeft niet alles in één keer te bekijken, wat ik ook heel prettig vind – ook al woon ik natuurlijk iets te ver weg om er vaak naartoe te kunnen gaan :-)

De eerste keer dat ik er was stonden er in diverse zalen mensen schilderijen na te schilderen. Het was een rustige dag en de – naar ik vermoed – kunststudenten gingen op in hun werk. Misschien dat het in andere musea ook voorkomt, maar ik zag het daar voor het eerst en hoewel kunst kopiëren me als creatieve daad helemaal niet leuk lijkt, had ik meteen iets van ‘dat wil ik ook’.

De tweede keer dat ik er was, was vlak na 11 september. Had ik de keer daarvoor nog rustig mijn pakkelarie het museum mee in mogen nemen – wat elders nog wel eens tot hevige discussies kon leiden – nu wilden ze toch dat ik mijn tas afgaf. De meneer bij de tasbalie stond er echter op dat ik mijn fototoestel mee het museum innam. Dan kon ik tenminste de schilderijen fotograferen ... ik wist niet wat ik hoorde. Schilderijen fotograferen in een museum? Ja, hoor, dat mocht. Een van de suppoosten met wie ik later in gesprek raakte, vertelde me dat de schilderijen zelfs op een bepaalde manier waren gelakt waardoor ze niet beschadigd raakten van het flitslicht. Ik geloof dat hij vond dat ik alles maar moest fotograferen en gaf me en passent nog een halve rondleiding.

Kortom, niet alleen kunst die inspireert, maar ook een museum dat inspireert.

En hoe kom ik hier nu op? Vanochtend zag ik op de BBC een kinderprogramma over kunst. Het was waarschijnlijk een herhaling, want het ging onder andere over de Big Draw in het Victoria and Albert Museum in Londen vorig jaar, waarbij kinderen in het museum mochten tekenen. En dat deden ze, vol overgave.

O my! Wat heerlijk om zo op te gaan in je tekening ... dat wil ik ook! :-)

01 augustus 2006

Schoonheid


'Het zien van schoonheid in een bloem kan mensen, al is het maar even, openstellen voor de schoonheid die een wezenlijk onderdeel is van hun diepste wezen, hun ware natuur'

Eckart Tolle
Een nieuwe aarde