De lathyrus en de vlinder

De vlinder is niet overal gestoken scherp, maar dat hoort ook wel een beetje bij 'actiefoto's'... :-)

In de ochtend

Op een zonnige namiddag

Ik heb de gordijnen bijna opgehangen als ik me realiseer dat ik ze nog had willen strijken. Ze zijn nu dan wel schoon, maar ook kreukelig. Even sta ik in dubio, maar dan laat ik het maar zo. Het ophangsysteem is van het type ik-ben-elke-keer-weer-blij-dat-alles-goed-en-wel-hangt en ik haal de gordijnen er liever niet weer af. Bovendien heb ik veel te veel andere dingen te doen. Hopelijk gaan de kreukels er door het hangen vanzelf wel uit.

Kennelijk is het vandaag geen dag voor gordijnen. Het rolgordijn dat ik alle jaren dag in dag uit open en dicht heb getrokken, wil nu niet meer in de bevestiging blijven zitten. Joost mag weten waarom. Nadat het ding drie dutten in de pas geverfde vensterbank heeft gemaakt en ook al een keer in de tuin van de buren is beland (gelukkig zat daar niemand; je zult maar 'aangevallen' worden door een rolgordijn), geef ik het op. Dan maar geen rolgordijn. Of een ander. Deze hoe dan ook niet meer.

Maar wat ben ik blij met mijn vloerbedekking! Na veel gedub over de verschrikkelijke staat van de vloer zelf, of liever gezegd over hoe ik daar iets aan kon doen, heb ik uiteindelijk de ondervloer er weer in gefrommeld en tapijttegels gelegd. Weer wat geleerd :-)

Havana

Bijna nog vergeten - mijn dilemma, daar ben ik dus uit!

Oud

Ik voel spieren waarvan ik het bestaan niet vermoedde. Mijn knieën zijn gevoelig en mijn handen zitten vol vlekken. Ik ben met de kamer begonnen...

De vloerbedekking eruit halen was een fluitje van een cent. De vloer die eronder zat schuren niet. Twee mondkapjes versleten en er een hele dag mee bezig geweest. En als het resultaat nu maar mooi was geweest, maar nee. De vloer is lelijk. Scheef, met soms grote kieren en soms kleine, inkepingen en zelfs een uitstekend stuk elektriciteitsdraad (ja, zomaar, midden uit een plank). Allemaal dingen waarvoor ik nog een oplossing moet vinden.

Aanvankelijk wilde ik laminaat leggen, maar ik ben blij dat ik dat niet heb gekozen. Het zou één grote ellende zijn geworden. Nu wil ik de vloer verven. Met een kleed erop hoop ik dat de lelijkste plekken aan het oog worden onttrokken.

 

Ondertussen ben ik natuurlijk druk bezig met wat ook geverfd moet worden (lees: alles). Wel een beetje plannen, maar niet te ver vooruit denken, me vooral richten op dat waar ik mee bezig ben, kortom, goed in het moment blijven. Zo komt de kamer stapje voor stapje af. En zo houd ik het vol :-)

Dilemma

Het is niet zo druk met werk. Ik heb geen zomervakantie. En kennelijk zijn dat goede 'ingrediënten' voor een sluimerend gevoel van onrust. Ik heb er al een hele week last van.

Op zich is het niet zo gek. Ik weet al meer dan een jaar dat dit moment er vroeg of laat aan zat te komen. En misschien is het nu dan eindelijk zover. Is het eindelijk tijd voor de vloerbedekking van de slaapkamer. De lijm laat langzaamaan los, er ontstaan her en der bobbels en dus is het hoog tijd wat te doen. En als ik dan toch bezig ben, kan ik mooi ook het houtwerk en de muren even meenemen.

Maar ik sta niet te trappelen. Het verven vind ik geen punt. Maar die vloer. Eerst moet de hele kamer leeg, dan een verschrikkelijk stofzooi en dan nog een nieuwe vloer leggen... (terwijl mijn klusmaatje op vakantie is!)

Om mijn onrust te stillen ben ik eerst maar begonnen de buizen en de muur in de hal bij te werken. Dat mijn fiets er altijd tegenaan staat, maakt ze er niet mooier op. Zwarte strepen en krassen op het wit – nee, daar moest nodig een kwastje over. Al vervend vond ik wel dat de buizen in een jaar tijd erg verkleurd waren. Toen realiseerde ik me dat ik er vorige keer geen wit op had gesmeerd maar pale apricot – een restant van, jawel, de slaapkamer. Dat foutje is ondertussen hersteld. Die pale apricot is goede verf overigens. Die smeert na 13 jaar in een aangebroken pot nog altijd als een tierelier.

Terwijl het nu droogt kan ik mooi energie verzamelen voor de volgende klus. En nadenken over de nieuwe kleuren voor de slaapkamer. Ik twijfel op dit moment tussen Havana geel of heel zacht paars...

Wel zo mooi

Deze orchidee heb ik nu een paar jaar en ik geloof dat dit al de zesde keer is dat hij bloeit. Omdat hij in de vensterbank staat, zie ik de bloemen meestal alleen van de achterkant - maar van voren zijn ze wel zo mooi!

Oefenen, oefenen, oefenen

Het zat eraan te komen - als je met een Sivo-enthousiast naar Op Roakeldais gaat, mag je eigenlijk het internationale dansfestival in Odoorn niet overslaan. Dus afgelopen weekend - ook voor het eerst - naar Sivo geweest.

E en ik hadden gekozen voor het middagprogramma, en dat bleek een goede keuze. Er werd op diverse buitenpodia gedanst en hoewel je dan of je eigen stoel mee moet nemen of moet staan, heb je wel een hoop vrijheid om rond te lopen en foto's te maken.

Bij de overdekte podia ging het iets minder goed - weinig licht en dus afhankelijk van de flits plus nog een beetje photoshoppen... Maar al met al wel een goede oefening :-)

Van boven naar beneden: Mexico, Rusland, Georgië.